14 kw. 3 KROKI W MEDYTACJI SŁOWA BOŻEGO

Jak czytać Pismo Święte? To pytanie zadajemy sobie w trwającym VIII Ogólnopolskim Tygodniu Biblijnym. Na wieczornych Eucharystiach, jako duszpasterze, dzielimy się naszym doświadczeniem czytania Słowa Bożego.
Jedną z metod czytania Słowa podpowiada nam Katechizm Kościoła Katolickiego. W rozdziale II działu „Wierzę – wierzymy”, w punktach 101-119, możemy przeczytać na czym polega natchnienie Słowa, czytanie go i jego właściwa interpretacja.

Medytację Słowa Bożego możemy oprzeć na trzech krokach.

Kok pierwszy – karmię rozum.

KKK 109 W Piśmie świętym Bóg mówi do człowieka w sposób ludzki. Aby dobrze interpretować Pismo święte, trzeba więc zwracać uwagę na to, co autorzy ludzcy rzeczywiście zamierzali powiedzieć i co Bóg chciał nam ukazać przez ich słowa.

KKK 110 W celu zrozumienia intencji autorów świętych trzeba uwzględnić okoliczności ich czasu i kultury, “rodzaje literackie” używane w danej epoce, a także przyjęte sposoby myślenia, mówienia i opowiadania. Inaczej bowiem ujmuje się i wyraża prawdę w różnego rodzaju tekstach historycznych, prorockich, poetyckich czy w innych rodzajach literackich.

Szukamy sensu czytanego Słowa i nim karmimy nasz rozum. Odnaleźć sens Słowa to zrozumieć to, co się wydarzyło, odkryć fakty, osoby, i umieścić je w konkretnej przestrzeni geograficznej (jezioro, pustynia, świątynia, dom, synagoga, łódź, Jerozolima, ziemia pogan), czasowej (dzień, noc, święto żydowskie, przed lub po wydarzeniach paschalnych, dzieciństwo Jezusa), kulturowej (żydzi, rzymianie, trędowaci, chorzy, wdowy, dzieci), religijnej (poganie, wierzący, kapłani, faryzeusze, saduceusze, przełożeni).

Pomocą w zrozumieniu sensu Słowa mogą być dla nas komentarze do Pisma Świętego. One wyjaśniają nam kontekst wydarzeń, słów, zachowań. Wyjaśniają sposób myślenia, rolę miejsc i osób. Komentarze pomogą nam m. in.: odkryć sens imion i nazw miejsc; wyjaśnią miary długości, wag; wytłumaczą kim byli faryzeusze, saduceusze, kapłani, zeloci, itp.; a odwołując nas do greckich słów pokażą głębszy sens ich rozumienia.

Krok drugi – karmię serce.

KKK 111 Ponieważ Pismo święte jest natchnione, istnieje druga zasada poprawnej interpretacji, nie mniej ważna niż poprzednia, bez której Pismo święte byłoby martwą literą: “Pismo święte powinno być czytane i interpretowane w tym samym Duchu, w jakim zostało napisane”.

KKK 113 Czytać Pismo święte w “żywej Tradycji całego Kościoła”. Według powiedzenia Ojców Kościoła,[…] “Pismo święte jest bardziej wypisane na sercu Kościoła niż na pergaminie”. Istotnie, Kościół nosi w swojej Tradycji żywą pamięć słowa Bożego, a Duch Święty przekazuje mu duchową interpretację Pisma świętego.

Szukamy głębi Słowa, która będzie poruszać nasze serce. Zrozumienie treści pozwala nam uczynić refleksję, która będzie zakorzeniona w tekście a jednocześnie będzie poruszać nasze serce, da się „poczuć”. Refleksja poszukuje sensu duchowego przeczytanego Słowa.

Pomocą w refleksji nad Słowem mogą być książki zawierające medytacje, refleksje czy też rozważania Słowa Bożego. Są to przemyślenia, owoce czasu spędzonego ze Słowem, którymi dzielą się z nami ci, którzy to Słowo medytują i przeżywają. Medytacja, refleksja nie próbuje dociekać sensu Słowa, ale ukazać sens duchowy. Teksty refleksji mogą ukazywać nam nowe horyzonty postrzegania i wypełniania się Słowa Bożego. Medytacja jest pokarmem dla naszego serca, dla naszego ducha.

Trzeci krok – codzienność.

Słowo Boże ma kierować naszym życiem i jeśli jest ono czytane, zgłębiane, medytowane to będzie ono obecne najpierw w naszej pamięci, potem w poruszeniach naszego serca a z czasem będziemy też dostrzegać, że Słowo stanie się elementem kierującym naszymi decyzjami, wyborami, naszym myśleniem i postrzeganiem codzienności.