Na wiele sposobów i wieloma różnymi słowami i porównaniami można wyrażać ufność w relacji Pana Boga i człowieka. Psalm 131 ukazuje kontrast między wyniosłością i pokorą. Ten kto ufa Bogu jest w swojej wierze podobny do dziecka, które przylgnąwszy do matki czuje pokój i bezpieczeństwo.

PSALM 131(130)

Spoczynek w Bogu

1 Pieśń stopni.

Panie, moje serce się nie pyszni

i oczy moje nie są wyniosłe.

Nie gonię za tym, co wielkie,

albo co przerasta moje siły.

2 Przeciwnie: wprowadziłem ład

i spokój do mojej duszy.

Jak niemowlę u swej matki,

jak niemowlę – tak we mnie jest moja dusza.

3 Izraelu, złóż w Panu nadzieję

odtąd i aż na wieki!

W atmosferze ciszy i wspólnej modlitwy, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu, będziemy chcieli uczyć się postawy ufności wobec Boga. Chcemy za Ozeaszem doświadczać miłości Boga, który wyznaje:

 Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go (Oz 11,4).

Zapraszamy do wspólnej modlitwy. Piątek, godz. 20.00