
16 wrz SŁOWO LEKTORA SŁOWA BOŻEGO

Niedziela
XXIV niedziela zwykła
Mt 18,21-35)
Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy? Jezus mu odrzekł: Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam. Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien! Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu.
ROZWAŻANIE:
Głównym tematem dzisiejszej Liturgii Słowa jest przebaczenie. Święty Mateusz opisuje w swojej Ewangelii sytuację, kiedy święty Piotr przyszedł do Jezusa i zapytał: “Panie, ile razy mam przebaczać, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?” Odpowiedź Jezusa wcale nie oznacza, że mamy liczyć, ile to razy musieliśmy komuś przebaczyć, a po siedemdziesiątym siódmym mamy nie okazywać im miłosierdzia. Nie! Liczba 77 oznacza tutaj, że przebaczać mamy zawsze! Przypowieść o niemiłosiernym słudze pokazuje ogromną słabość człowieka: z jednej strony pragnie, aby Bóg przebaczył mu jego grzechy, a sam nie chce uczynić tego samego swojemu bliźniemu. Podkreślić trzeba w tej przypowieści wielkość darowanego długu przez władcę: niemiłosiernemu słudze odpuszcza 10 tys. talentów, co na owe czasy było niewyobrażalną sumą. Natomiast ów sługa nie darował 100 denarów długu swojemu współsłudze. Autor natchniony z Księgi Mądrości Syracha pisze do nas: “Gdy człowiek żywi złość przeciw drugiemu, jakże u Pana szukać będzie uzdrowienia?”. Nie możemy być dwulicowi, bo jeżeli chcemy dostąpić przebaczenia naszych grzechów, sami musimy przebaczać z serc naszym bliźnim, którzy są tak jak my ludźmi grzesznymi. Nie szukajmy też okazji do zemsty, bo “Złość i gniew są obrzydliwościami, których trzyma się grzesznik. Tego, kto się mści, spotka pomsta od Pana”. Liturgia Słowa podkreśla rolę sakramentu Pokuty i Pojednania. Księga Mądrości Syracha daje nam wskazówkę: “Odpuść przewinę bliźniemu, a wówczas, gdy błagać będziesz zostaną ci odpuszczone grzechy”. Przebaczenie jest ważną częścią przygotowania do spowiedzi. W innym fragmencie Ewangelii św.Mateusza jest napisane: “ Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim! Potem przyjdź i dar swój ofiaruj”. To pokazuje, że my sami musimy prosić innych o przebaczenie, wiedząc, że zawiniliśmy. Nie udawajmy, że zawsze wszystko wiemy i przede wszystkim, nie udawajmy, że nie popełniamy błędów. Przebaczajmy- zawsze i w każdej sytuacji, a sami nie bójmy się prosić innych o przebaczenie.
Tomasz Stachyra