18 lis “SŁOWO” LEKTORA SŁOWA BOŻEGO

XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK A

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:
„Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzy­mał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.
Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozli­czać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przy­niósł drugie pięć i rzekł: »Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem«. Rzekł mu pan: »Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana«.
Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: »Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem«. Rzekł mu pan: »Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię; wejdź do radości twego pana«.
Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: »Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. Bojąc się więc, po­szedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność«.
Odrzekł mu pan jego: »Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie roz­sypał. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dzie­sięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz w ciemno­ści; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów«”.

ROZWAŻANIE:

Przypowieść o talentach wyjaśnia nam, co mamy robić w życiu, aby dostać się do nieba. Talenty, to dary od kochającego nas Pana Boga, który „wyruszył w podróż” i wróci kiedy nie będziemy wiedzieć. Dwaj dobrzy słudzy, to ludzie, którzy wiedzą jak postępować, jak dzielić się Bożymi darami. Słowa „Każdemu kto ma, będzie dodane, także nadmiar mieć będzie” pokazują, że każdy otrzymuje tyle, ile zdoła pomnożyć, czym zdoła się podzielić. A fragment „Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to co ma” pokazuje, że ludzie, którzy nie będą przekazywać „darów” od Pana Boga dalej, dla innych ludzi, utracą Bożą miłość, i doznają wielkich kar. Pomnażanie talentów to wielkie zadanie, które nam zostało powierzone, i za które odpowiadamy.

KRZYSZTOF PATER